Blog
Tags:
De verborgen kosten van IT-afhankelijkheid: Wat je leveranciers je niet vertellen
Je kent het wel: weer een prijsverhoging van Microsoft. En ja, natuurlijk ga je die betalen. Want wat is je alternatief? De Nederlandse overheid kent dat gevoel - en is het zat. Vorige week sloot Nederland zich aan bij het OpenDesk initiatief, net als Duitsland en Frankrijk. Het doel? Eindelijk los breken uit de wurggreep van Big Tech.
Want laten we eerlijk zijn: we zijn verslaafd geraakt. Aan Microsoft, aan SAP, aan Salesforce. Aan al die leveranciers die eerst verleiden met gebruiksgemak en integraties, om vervolgens de duimschroeven aan te draaien. De overheid heeft er genoeg van - maar hoe zit dat met jou?
Even een reality check: Wanneer heb jij voor het laatst 'nee' gezegd tegen een leverancier? Hoe vaak knik je ja bij een prijsverhoging omdat overstappen 'te complex' is? En hoeveel van je kritische bedrijfsprocessen zijn inmiddels volkomen afhankelijk van externe partijen?
Het is tijd voor een wake-up call. Want elke dag dat je niet ingrijpt, wordt de grip van je leveranciers sterker. Of het nu gaat om die grote Amerikaanse tech-reus of die kleine lokale specialist: ze hebben allemaal hetzelfde doel. Jou zo afhankelijk mogelijk maken van hun diensten.
In deze blog geen softe praatjes over 'partnership' en 'strategische samenwerking'. Wel: een keiharde analyse van je leveranciersrisico's. En vooral: concrete stappen om de macht terug te pakken.
Break Free: Of blijf braaf betalen aan je IT-leveranciers
Even een simpele rekensom: tel eens op hoeveel je IT-budget jaarlijks naar terugkerende licenties gaat. Schrik je? Dat is nog maar het topje van de ijsberg. Want de échte kosten zitten verstopt in die ogenschijnlijk kleine lettertjes.
Neem die 'kleine' prijsverhoging van 20%-40% die die Microsoft in november aangekondigd heeft. Of de gunstige enterprise contracten die ze niet meer gaan verlengen. "Marktconforme aanpassing", noemen ze dat netjes. Jij weet beter: ze kunnen het maken omdat je toch niet weg kunt. De kosten om je hele IT-landschap te verbouwen zijn immers nog veel hoger. En dat weten ze.
Of wat dacht je van die 'optionele' modules die je ineens nodig hebt omdat de basis-functionaliteit wordt uitgekleed? Die 'premium support' die onmisbaar wordt omdat de standaard service steeds kariger wordt? Het is het oudste trucje uit het boek: eerst inhaken, dan cashen.
De pijn zit niet alleen in je portemonnee. Die vendor lock-in vreet ook aan je innovatiekracht. Want elke euro die je uitgeeft aan gedwongen licentie-upgrades, is er één die je niet kunt investeren in échte vernieuwing. In projecten die wél waarde toevoegen aan je business.
Maar het meest kostbare? Dat is de illusie van onmacht. Het idee dat je niet anders kunt. Want zelfs als overstappen op korte termijn duurder is - wat kost het je op lange termijn om gevangen te blijven in een toxische leveranciersrelatie?
Té kritisch om te falen, té complex om te vervangen
Stel je voor: je wordt wakker en je primaire leverancier heeft de stekker eruit getrokken. Geen waarschuwing, geen overgang. Gewoon: pats, offline. Onmogelijk? Vraag dat maar aan die duizenden bedrijven die plotseling zonder werkende clouddiensten zaten bij de laatste Azure storing. Of aan organisaties die gegijzeld werden door een hack bij hun SaaS-provider.
"Maar wij hebben daar back-up systemen voor!" Echt? Wanneer heb je voor het laatst getest of je organisatie nog kan functioneren zonder je kritische leveranciers? Als het antwoord langer dan een maand geleden is, heb je geen plan B - je hebt een sprookje.
De waarheid is nog pijnlijker: veel organisaties weten niet eens meer precies waar hun leveranciers allemaal in verweven zitten. Die 'simpele' CRM-tool? Die blijkt ineens ook je facturatie te regelen. Dat 'standalone' planningssysteem? Zit met onzichtbare draadjes vast aan vijf andere applicaties. Één ruk aan het verkeerde touwtje en je complete digitale kaartenhuis stort in.
En het wordt alleen maar erger. Want elke nieuwe integratie, elke extra module, elke 'handige' koppeling maakt je weer wat afhankelijker. Je leveranciers noemen dat 'synergie'. Jij zou het 'digitale ketenen' moeten noemen.
De echte vraag is niet óf deze afhankelijkheid je gaat opbreken, maar wanneer. Want in een wereld waar cyberdreigingen en technische storingen aan de orde van de dag zijn, is blind vertrouwen op je leveranciers geen strategie - het is Russische roulette met je bedrijfscontinuïteit.
Wie is er eigenlijk verantwoordelijk als jouw leverancier faalt?
Je slaapt er vast rustig op: al die mooie verwerkersovereenkomsten, die waterdichte SLA's, die geruststellende woorden van je leveranciers over security en compliance. Tot je beseft dat al die papieren werkelijkheid in één klap verdampt als het misgaat. Want raad eens wie er dan voor de rechter staat? Niet je leverancier.
"Maar we zitten bij een grote partij, die hebben hun security op orde." Oh ja? Vraag dat maar aan die tientallen organisaties die plat lagen tijdens de laatste ransomware-aanval op een 'betrouwbare' cloudprovider. Of aan die bedrijven die hun data kwijt waren omdat hun 'stabiele' leverancier ineens failliet ging. Wanneer heb jij voor het laatst gekeken waar je kritische data écht staat?
De pijnlijke waarheid: je bent niet alleen afhankelijk van je eigen leveranciers, maar ook van hún leveranciers. En van de leveranciers van die leveranciers. Een digitale keten van domino's, waarbij jij niet eens weet hoeveel steentjes er nog meer kunnen vallen. Maar je bent wél verantwoordelijk als ze omvallen.
En dan hebben we het nog niet eens over die nieuwe privacywetgeving. Of die aangepaste compliance-eisen. Of die verscherpte security-standaarden. Want raad eens wie er aan het kortste eind trekt als je leverancier "even wat meer tijd nodig heeft" om daaraan te voldoen? Precies: jij.
Het meest riskante? Dat valse gevoel van veiligheid. Die gedachte dat grote leveranciers wel weten wat ze doen. Want als straks de toezichthouder op de stoep staat, is er maar één partij die de boete krijgt. En dat is niet je leverancier.
In de cloud gevangen: Hoe Big Tech je digital supply chain kaapt
Denk je eindelijk grip te hebben op je leveranciers? Welkom in de cloud - waar afhankelijkheid naar een heel nieuw niveau wordt getild. Want niet alleen je software, maar ook je complete infrastructuur ligt nu in handen van Big Tech. AWS, Azure, Google Cloud: ze verkopen je vrijheid, maar leveren een digitale enkelband.
"Maar de cloud is toch juist flexibel?" Dat verkooppraatje kennen we. Tot je beseft dat je complete digitale supply chain inmiddels draait op de servers van één techgigant. Je applicaties, je data, je rekenkracht, je storage - alles. En overstappen? Dat is als een verhuizing plannen terwijl je huis in brand staat.
De realiteit wordt nog grimmiger: je traditionele leveranciers duwen je steeds verder de cloud in. "Cloud-first", noemen ze dat vrolijk. Wat ze er niet bij vertellen: dat betekent vaak "Azure-only" of "AWS-exclusive". Want waarom zou een leverancier zijn software nog voor meerdere clouds optimaliseren als hij jou toch al in zijn ecosystem heeft?
En dan die resources. Probeer maar eens uit te leggen aan je klanten dat je dienst plat ligt omdat je cloudprovider "momenteel geen capaciteit heeft in je regio". Of dat je prijzen omhoog moeten omdat je cloudleverancier weer eens aan de tariefschroeven draait. Want één ding is zeker: in de cloud betaal je niet alleen voor wat je gebruikt - je betaalt voor wat zij beschikbaar willen stellen.
Het meest verraderlijke? De snelheid waarmee deze afhankelijkheid groeit. Elke nieuwe cloud-native service, elke 'serverless' functie, elke 'managed' dienst is weer een extra ketting die je vast klikt in het ecosystem van Big Tech. En voor je het weet is je 'multi-cloud strategie' verworden tot een duur synoniem voor 'vendor lock-in in drievoud'.
Multicloud: De dure illusie van keuzevrijheid
"Ga voor multicloud!", roepen de consultants. "Spreid je risico's!" Maar laten we eerlijk zijn: het is als kiezen tussen Pepsi en Coca-Cola. Ja, het zijn verschillende merken. Maar het blijft een bruine prik die steeds duurder wordt.
Kijk maar naar de prijsverhogingen: als AWS zijn prijzen verhoogt, volgen Azure en Google Cloud als makke schapen. "Marktconforme aanpassingen", noemen ze dat netjes. Wij noemen dat gewoon kartelvorming 2.0. Want waarom zou je als Big Tech elkaar beconcurreren als je ook samen de markt kunt uitmelken?
En die 'unieke' diensten waar elke cloud zich op voorstaat? Binnen no-time kopieert de concurrent ze. Azure lanceert een nieuwe AI-service? Een maand later heeft AWS "toevallig" iets vergelijkbaars. Google Cloud komt met een innovatieve database? Voor je het weet heeft Microsoft een "compleet eigen ontwikkeling" die verdacht veel lijkt op die van Google.
Het resultaat? Je betaalt je blauw aan het managen van verschillende clouds, terwijl je fundamenteel tegen dezelfde problemen aanloopt. Want of je nu in één cloud zit of in drie: je blijft gevangen in het ecosystem van Big Tech. Het enige verschil? Je hebt nu drie keer zoveel beheerkosten, drie keer zoveel complexiteit, en drie keer zoveel leveranciers die allemaal dezelfde kant op bewegen.
De pijnlijke waarheid: multicloud is geen strategie tegen vendor lock-in. Het is een dure manier om jezelf voor de gek te houden met een illusie van keuzevrijheid. Want al die verschillende smaken komen uiteindelijk uit dezelfde fabriek.
Stop met blind betalen voor resources die je niet gebruikt
Je weet dat het gebeurt. Ergens in je cloud draaien resources waar niemand meer naar omkijkt. Virtual machines die ooit zijn aangezet voor een test. Databases die nog steeds op premium staan terwijl ze nauwelijks gebruikt worden. Storage accounts vol data die niemand meer nodig heeft.
En cloud resources worden alleen maar duurder.
Maar hoeveel geld je precies weggooit? Dat wordt pijnlijk duidelijk met onze Cloud Cost Audit. Binnen één week leggen we bloot waar je cloud-euros verdampen. Geen vage analyses of lange rapporten, maar keiharde data over welke resources je direct kunt afschalen of uitzetten.
We vergelijken je huidige cloud uitgaven met het werkelijke gebruik. Resources die te zwaar zijn ingericht? Databases die meer kosten dan nodig? Ongebruikte virtual machines die stilletjes je budget opeten? Wij vinden ze. En belangrijker: we laten zien wat je eraan kunt doen.
Wil je ook stoppen met het weggooien van cloud-budget? Plan dan nu een vrijblijvend gesprek van 30 minuten. In dat halfuur laat ik je zien hoe we binnen een week jouw cloud kosten weer onder controle krijgen.
Want één ding is zeker: elke dag dat je wacht, is een dag dat je onnodig betaalt.