Blog
Tags:
Onderschatte complexiteit, ongeziene kosten – de cloud eet je marge op
De cloud beloofde eenvoud. Geen gedoe meer met eigen servers, geen eindeloze investeringen in hardware, geen zorgen over onderhoud. Gewoon flexibel opschalen en betalen voor wat je gebruikt. Het klonk als een droom. Zoals bij elke belofte die te mooi klinkt om waar te zijn, is dit meestal ook zo. Zo ook bij de cloud. De angel schuilt in de details.
In het begin lijkt het overzichtelijk: een paar workloads in de cloud en een voorspelbare factuur. Maar dan groeit je organisatie, komen er nieuwe applicaties bij, worden er extra services geactiveerd. Elke beslissing die de operatie versnelt, maakt de architectuur achter de schermen ingewikkelder. En met complexiteit komen extra kosten. Verborgen kosten. Verbonden systemen genereren onverwachte dataverkeer-kosten, overgedimensioneerde resources draaien door zonder dat iemand het in de gaten heeft en pricingmodellen blijken een doolhof waar je niet zomaar uitkomt.
Voordat je het weet, betaal je voor capaciteit die je niet gebruikt, draaien er processen die niemand heeft goedgekeurd of gecontroleerd en wordt een significante hap uit je operationele marge genomen. De cloud is dan niet langer een middel om efficiënter te werken, maar een lek waaruit je geld onnodig wegstroomt.
Wie hier de controle over wil houden, moet niet alleen inzicht hebben in verbruik, maar ook in de dynamiek van cloudcomplexiteit. Want hoe soepeler alles aan de voorkant lijkt te werken, hoe meer je aan de achterkant dreigt verliezen. De vraag is: hoe zorg je ervoor dat je cloud jou dient in plaats van andersom? Want dat … is wat er meer en meer gebeurt. Laten we verder kijken.
Voorbeeld: Hoe landing zones complexe cloudomgevingen opblazen
Bij alle grote cloudproviders kun je landing zones aanmaken. Voor de techneuten onder ons: een landing zone is eigenlijk een abstractie van een VLAN, met extra beheer- en inrichtingsmogelijkheden. In theorie helpen ze om applicaties netjes gescheiden en beheersbaar te houden.
Maar wat als je voor elke applicatie een aparte landing zone aanmaakt? Dat lijkt overzichtelijk voor de applicatiebeheerders, maar in de praktijk loop je het niet kleine risico dat het juist een enorme complexiteitsvalkuil wordt.
Ik was laatst bij een van onze clienten in de voedsel sector waar precies dit principe in een cloudomgeving was toegepast. Op 30% van de cloudmigratie zaten ze al op 110 landing zones! Gevolg? Het netwerk en de firewall explodeerden in complexiteit. Ik overdrijf niet! Die 110 zones betekende 110 × 110 = 12.100 mogelijke netwerkpaden die allemaal beheerd en afgevangen moesten worden in de firewalls. Daarnaast moest al die extra infrastructuur ook gewoon worden afgerekend. Uiteindelijk werd het zelfs zo ingewikkeld dat het VPN tussen de kantoorlocatie en de cloud ermee ophield, simpelweg omdat het de netwerk complexiteit niet meer aankon. Dat is voor mij een moment waarin ik zowel slecht nieuws – de situatie – moet brengen maar gelukkig ook het goede nieuws: meer grip op de cloudomgeving, minder onnodige resources en drastisch lagere kosten.
Vergelijk dat met een andere cloudomgeving bij een klant in de financiële sector waar ze slechts een paar landing zones per gebruikersgroep hebben ingericht. Daar hebben we in gezamenlijkheid ervoor gezorgd dat er slechts enkele tientallen netwerkpaden in plaats van tienduizenden. Minder complexiteit, minder beheer, minder kosten en een veel stabielere omgeving.
Beide organisaties gebruiken dezelfde cloudtechnologie. Maar door slimmer om te gaan met de inrichting, kun je complexiteit drastisch reduceren – en daarmee veel geld en hoofdpijn besparen.
Meer complexiteit, meer resourcegebruik – en meer kosten
Complexiteit is een sluipend gevaar in de cloud. In eerste instantie lijkt alles strak geregeld: je draait een paar workloads, schaalt op wanneer nodig en betaalt voor wat je gebruikt. De belofte van de cloud!
Maar zodra je omgeving groeit, groeit ook de onderliggende infrastructuur mee – vaak zonder dat iemand het volledig overziet. De kleine lettertjes …
Elke extra laag aan functionaliteit, beveiliging of integratie brengt nieuwe afhankelijkheden met zich mee. Een nieuwe applicatie moet met andere systemen praten, waardoor dataverkeer en opslag toenemen. Automatische schaling klinkt ideaal, maar zonder duidelijke grenzen kan het resulteren in servers die 24/7 draaien, ongeacht of ze echt nodig zijn. Logging en monitoring-oplossingen worden geïmplementeerd om grip te houden, maar genereren zelf weer extra belasting.
Wat begint als een gestroomlijnde cloudstrategie, kan al binnen enkele maanden uitgroeien tot een netwerk van inefficiënt draaiende resources. Ongebruikte virtuele machines blijven actief omdat niemand weet of ze nog nodig zijn. Load balancers, die ooit bedoeld waren als tijdelijke oplossing, worden permanente kostenposten. En doordat alles met elkaar verbonden is, neemt de impact van één wijziging exponentieel toe.
Het resultaat? Een architectuur die zichzelf blijft voeden, met stijgende rekenkracht, opslag en dataverkeer als gevolg. En dat zie je terug op je factuur. De enige manier om dit te voorkomen, is door cloudcomplexiteit actief te managen en onnodige processen te elimineren voordat ze je IT-kosten opblazen. Want in de cloud betekent meer complexiteit bijna altijd meer verbruik – en dus meer kosten. En wie wil dat? Tijd om dat op te lossen!
Meer complexiteit, meer beheer – en de kosten blijven bij jou
Met die groei neemt ook de beheerinspanning toe. Meer systemen betekenen meer monitoring, meer onderhoud en meer incidenten die moeten worden opgelost. Back-ups, updates en security patches stapelen zich op. Configuratiewijzigingen in het ene systeem kunnen onbedoeld problemen veroorzaken in een ander. Zonder duidelijke governance wordt het steeds lastiger om grip te houden op kosten, prestaties en veiligheid.
Natuurlijk kun je cloudbeheer uitbesteden aan een externe partij. Dat lijkt ideaal. Maar laten we eerlijk zijn: je verplaatst daarmee alleen het probleem. De complexiteit blijft en de kosten verschuiven simpelweg naar een andere post op je begroting. Serviceproviders rekenen immers voor elk uur werk, elke extra monitoringlaag en elke wijziging die wordt doorgevoerd. Uiteindelijk betaal jij alsnog de rekening – en vaak is die hoger dan je verwacht.
Een andere oplossing is om zelf aan de slag te gaan. Misschien wel getriggerd door dit blog zet je een of twee van je resources aan het werk. “Kom op mensen, op zoek naar onnodige kosten, inefficiënte processen en ongebruikte resources!” Dit lijkt een voordehand liggende oplossing. Het scheelt inhuur van externe experts en dus kosten. De schaduwkant is echter dat het zoeken naar de optimalisatie vaak zonder duidelijke strategie gebeurt, waardoor tijd en middelen verloren gaan zonder echte impact. Is er nog een andere optie? Jazeker, die is er. Met altijd een positieve ROI en snel resultaat.
Grip op kosten én complexiteit – zonder verrassingen
Cloudkosten beheersen is meer dan alleen besparen op overbodige resources. Het echte probleem zit in de complexiteit die zich in je infrastructuur opbouwt – en hoe die je onbewust steeds meer geld kost.
Om snel de oplossing te vinden en … hebben we twee speciale diensten ontwikkeld: de Cloud Cost Audit™ en Cloud Cost Optimizer™. Beide programma’s gaan verder dan alleen het identificeren van kostenbesparingen. We brengen alles in kaart: niet alleen waar je geld weglekt, maar ook waar verborgen complexiteit je IT onnodig duur en inefficiënt maakt. Door inzicht te krijgen in hoe je cloudomgeving écht functioneert, zie je precies welke onderdelen je kunt versimpelen, optimaliseren of elimineren.
Onze oplossingen leveren niet alleen directe kostenbesparing op, maar ook meer controle over de IT-strategie van organisaties. Dat is precies wat we willen bereiken en we zijn dan ook blij dit continue terug te horen van onze klanten.
Wil je weten hoe complexiteitsreductie in jouw cloudomgeving tot een significante kostenbesparing kan leiden? Plan een vrijblijvende afspraak en ontdek hoe je je cloud lean & mean maakt – zonder in te leveren op performance en flexibiliteit. 🚀